Buharî Hadis No: 1212- Yine Abdullah ibn-i Ömer’den (ra) Resûlullah’ın (sav) (ganimet malından) at için iki sehim, sahibi için de bir sehim tayin ettiği (ve bu sûretle süvariye üç nasib verdiği) rivâyet olunmuştur.
Bu hadisin diğer rivâyet tariklerinde süvariye üç pay verildiği tasrih edildiğinden bunu parantez içinde gösterdik. Piyade için de Resûlullah (sav) bir sehm verirdi. Dârekutnî’nin rivâyetine göre, Câbir (ra): Resûlullah (sav) ile beraber birçok gazâlarda bulundum. O, içimizde süvariye üç sehm, piyadeye bir sehm verdi, demiştir. Bu ve buna benzer haberlere istinâden Mâlik, Şafii, Ahmed ibn-i Hanbel, Ebû Yusuf, Muhammed ve ulemânın cumhuru, süvari için üç, piyade için bir sehm esasını kabul etmişlerdir. İmâm Ebû Hanife ise biri atına, öbürü kendisine ait olmak üzere süvari mücâhid iki sehm alır, demiştir. Ebû Hanife’nin de bu bâbda istinâd ettiği haberler vardır. O cümleden birisi Zübeyr ibn-i Avvâm (ra) hadisidir. Hazreti Âişe’den (rha) Benû Mustalık seferinde de süvariye iki, piyadeye bir sehm verildiği rivâyet olunmuştur. Bu hususta Şârih Aynî’nin bildirdiği vechile Ebû Hanife’nin bu ictihâdı Ömer, Ali, Ebû Mûse’l-Eş’ari (ra) gibi Kibâr-ı Sahabe’den de nakledilmiştir.
NOT: 1213 nolu hadiste beyan olunan Huneyn harbine vesile; Resûlullah’ın (sav) emânına giren Huzâaoğullarını, muâhede hilâfına Kureyş’in tazyik etmeleridir.
Ganimet: Müslümanların eline harben geçendir.
Fey’: Harp olup bittikten sonra geçen emval-i küffârdır.
Nefel: İmâmın, mücâhîdinden birine harb esnasında göstermiş olduğu büyük bir hizmetine mukabil hisse-i ganimetten başkaca verdiği şeye denir. Tenfil ise kısmet-i ganâimden evvel pekâlâ câizdir.