2.2.1. Fecr-i Kâzib

Sabahları maşrıkta akcıl, donuk ve uzun bir ehrâm-i nûrânî şeklinde görülen hâdise-i ziyâiyedir ki, bunun kâidesi ufukta ve güneşin bulunduğu cihettedir. Mihveri de ufkun fevkinde semâya doğru dâiretü’l-bürûc boyunca mümted olur. Ziyâsı, Kehkeşân ziyâsına benzer. Bu nûrânî amûdun ziyâsı, ufkun fevkinde re’se doğru uzayıp gittikçe inceldiği için lisan-ı Şeriatte “Fecr-i müstatîl ve Beyaz-ı müstatîl” denilmiştir.