Yatsı namazından evvel uyumak (akşam namazı ile yatsı namazı arasında yatmak) kerâhet-i tenzihiyye ile mekruhtur. Uyandıracak kimse bulunmazsa yatsıdan sonra oturup konuşmak da mekruhtur. Çünkü bu, kıyam-ı leylden ve taatten alıkoyduğu gibi sabah namazının fevtine de sebep olabilir. Maahâzâ müzakere-i ilm, zikir, misafir ağırlamak, ehl-ü ıyâl ile görüşmek gibi hayırlı işlerden dolayı uykuyu bir müddet tehir etmekte hiç kerâhet yoktur. (Buharî Hadis No: 326)