Misvak istimâli icmâ-i ulemâ nazarında bir fazilettir. O derecede ki İmâm-ı Evzâî “Abdestin yarısıdır.” demiş. Binâenaleyh abdest alırken, namaza başlarken, kıraat-i Kur’ân’a başlarken, uykudan uyanınca, ağız kokusu peyda olurken istimâli teekküt ettiği gibi, gece namazlarının her iki rekâtı beyninde de, bayram, istiska, küsûf ve husuf namazlarında da, vitirden sonra da, taamdan sonra da istimâli müstehab olmuştur.
Tirmizî’de mervi: “Dört şey mürselînin sünnetleri cümlesindendir: Hitan, misvak, koku sürünme, bir de nikâh.” hadisi şerifi ve Taberânî’nin Ebû Hüreyre’den (ra) rivâyet ettiği “Tahâretler dörttür: Bıyıkları kısaltmak, edep yerlerini tıraş etmek, tırnakları kesmek, bir de misvak kullanmak.” hadisi, misvak istimâlinin faziletine delâlet eder.
Husûsen Cuma namazında misvak istimâli, Cuma guslû kadar elzemdir. Misvak hakkında zikredilen pek çok hadisi şeriflerden daha icmâl bir hadis arzedelim. İbn-i Mâce, Ebû Ümâme’den (ra): “Cibril Aleyhi’s-selâm’ın bana gelip de misvakı tavsiye etmediği olmuyor. Bir derecede ki, bana ve ümmetime farz olacağından korkuyorum. Hem de ümmetime meşakkat vermekten korkmasam, onlara farz ederdim. Ben misvakı o kadar çok istimâl ederim ki, dişlerimi köklerinden oynatacağımdan korkuyorum.” ilh... Diğer hadis-i Nebevîleri’nde Ahmed ibn-i Hanbel ile Hâkim ve İbn-i Huzeyme Hz. Âişe’den (rha) buyururlar ki “Misvaklanarak kılınan namaz, misvaklanmaksızın kılınan namazdan yetmiş kat efdaldir.”
Kullanılan misvakı, iktiza ederse başka birisinin istimâl etmemesi için saklamak lâzımdır; başkalarına hastalık ve mikrobun sirâyetini önlemek gayesi ile muhafaza edilmesi gerekir. Ve başkalarının misvakını da kullanmamak gerekir.